Pasmo górskie jest częścią parku narodowego o tej samej nazwie, którego powierzchnia wynosi 7.629 km². W okolicy znajduje się wiele jezior, w tym jedno z najwyższych na świecie – Tilicho. Znajduje się na wysokości 4.949 metrów nad poziomem morza. Podobnie jak Mount Everest, Annapurna rośnie.
Himalaje – mapa Himalaje wypiętrzyły się w czasie orogenezy alpejskiej w wyniku kolizji kontynentu azjatyckiego z platformą dekańską, która wcześniej była częścią prakontynentu Gondwana. Jest to najwyższy system górski w południowej części Azji Środkowej, położony na terytorium Chin, Indii, Nepalu, Bhutanu i Pakistanu. Himalaje oddzielone są od Karakorum (łańcuch górski na pograniczu Indii, Pakistanu i Chin, drugi po Himalajach pod względem wysokości na Ziemi) głęboką doliną górnego Indusu, od gór chińsko-birmańskich — przełomową doliną Brahmaputry. Himalaje – szczyty Himalaje to najwyższy łańcuch górski na Ziemi. Średnia wysokość tego pasma to ponad 6000 m Przyjmuje się, iż na Ziemi znajduje się czternaście głównych ośmiotysięczników, z czego 10 leży właśnie w Himalajach, natomiast 4 w Karakorum. Wszystkie stanowią tzw. Koronę Himalajów i Karakorum. Wśród nich wyróżnia się pięć tak zwanych wysokich ośmiotysięczników, czyli Mount Everest (najwyższy szczyt świata), K2 (najwyższy szczyt Karakorum), Kanczendzonga, Lhotse oraz Makalu. Szczyty przekraczające 8000 m tworzą Wielkie Himalaje, w których najniższe przełęcze przeważnie położone są powyżej 4000 m Himalaje obejmują również ponad pięćdziesiąt masywów o wysokości ponad 7200 m Wierzchołki Małych Himalajów piętrzą się zaś średnio na wysokości 2400 m tylko na zachodzie 4000 m Najniższym pasmem Himalajów jest natomiast Siwalik, który ciągnie się wzdłuż całego systemu od Brahmaputry do Indusu, a jego wysokość nie przekracza 2000 m Himalaje – mapa szczytów Najwyższy szczyt Himalajów i jednocześnie najwyższy szczyt świata to Mount Everest, położony na wysokości 8848 m Oto lista 15 najwyższych szczytów Himalajów: 1. Mount Everest – 8848 m (najwyższy szczyt Ziemi), 2. Kanczendzonga – 8586 m (trzeci szczyt Ziemi), 3. Lhotse – 8516 m (czwarty szczyt Ziemi), 4. Makalu – 8485 m (piąty szczyt Ziemi), 5. Czo Oju – 8188 m (szósty szczyt Ziemi), 6. Dhaulagiri – 8167 m (siódmy szczyt Ziemi), 7. Manaslu – 8163 m (ósmy szczyt Ziemi), 8. Nanga Parbat – 8125 m (dziewiąty szczyt Ziemi), 9. Annapurna – 8091 m (dziesiąty szczyt Ziemi), 10. Sziszapangma – 8027 m (czternasty szczyt Ziemi), 11. Gyachung Kang – 7952 m (piętnasty szczyt Ziemi), 12. Annapurna II – 7937 m (szesnasty szczyt Ziemi), 13. Himalchuli – 7893 m (osiemnasty szczyt Ziemi), 14. Ngadi Chuli – 7871 m (dwudziesty szczyt Ziemi), 15. Nuptse – 7864 m (dwudziesty szczyt Ziemi). Polscy himalaiści Polskie wyprawy i podejścia stanowią jedną z najważniejszych kart światowego himalaizmu. To właśnie nasi rodacy odnieśli najwięcej sukcesów w historii zimowych wypraw na szczyty Himalajów i Karakorum. Do Polaków należy bowiem 10 pierwszych zimowych wejść, w tym na Mount Everest (17 lutego 1980 roku). Największym wyzwaniem i marzeniem każdego himalaisty jest zdobycie wspomnianej powyżej Korony Himalajów, czyli 14 ośmiotysięczników, z których aż 10 wznosi się w Himalajach, a pozostałe cztery w Karakorum. Jako pierwszy na świecie tej sztuki dokonał słynny Włoch Reinhold Messner w 1986 roku, aczkolwiek niecały rok później, tej sztuki dokonał również najwybitniejszy polski taternik, alpinista i himalaista – Jerzy Kukuczka, który wchodził na szczyt zimą oraz nowymi, trudniejszymi drogami. Jerzy Kukuczka zginął w 1989 roku, podczas próby przejścia niepokonanej wówczas południowej ściany Lhotse. Najsłynniejszą polską himalaistką była natomiast Wanda Rutkiewicz, która jako pierwsza Europejka i trzecia kobieta na świecie weszła na Mount Everest w 1978 roku, a w 1986 jako pierwsza kobieta zdobyła K2. Wanda Rutkiewicz zaginęła w maju 1992 roku podczas wyprawy na swój dziewiąty ośmiotysięcznik – Kanczendzongę. Oprócz Jerzego Kukuczki i Wandy Rutkiewicz, wśród absolutnej czołówki światowego himalaizmu znajdują się również takie polskie nazwiska jak: Krzysztof Wielicki, Leszek Cichy, Maciej Berbeka, Maciej Pawlikowski, Piotr Pustelnik, Adam Bielecki, Ryszard Pawłowski, Artur Małek, Tomasz Kowalski, Artur Hajzer, Tomasz Mackiewicz, Janusz Gołąb, Anna Czerwińska, Kinga Baranowska czy też Krystyna Palmowska. Himalaje – klimat Himalaje stanowią granicę między strefą klimatów zwrotnikowych na południu (klimat zwrotnikowy monsunowy, dość wilgotny) oraz podzwrotnikowych na północy (klimat górski, chłodny i suchy). W Himalajach występuje charakterystyczna piętrowość klimatu. Na przedgórzach średnia temperatura w styczniu to ok. 10°C, w lipcu zaś ok. 25°C, jednakże na wysokości 2000 m już odpowiednio 6°C i 18°C. Na wysokości ponad dwukrotnie wyższej – ok. 4500 m temperatura w ciągu całego roku spada poniżej 0°C. Opady występują głównie od maja do października, co związane jest z letnim monsunem. W górnej partii pasma jest to wyłącznie śnieg. wzięły się poszczególne pasma? Czy wszystkie pasma górskie na świecie powstały dokładnie w taki sam sposób? Z tego materiału dowiesz się, jaka jest geneza gór, kiedy powstały i gdzie położone są największe pasma. Twoje cele Wymienisz typy gór i ich genezę. Wskażesz na mapie wybrane łańcuchy górskie i określisz ich typ.ś5 Świat – ukształtowanie powierzchni Opis mapy Arkusz „Świat – ukształtowanie powierzchni” pozwoli ci zdobyć wiadomości, dotyczące ukształtowania powierzchni Ziemi na poszczególnych liczbowa mapy umieszczona jest w lewym dalszym rogu arkusza, tuż pod tytułem. Skala 1: pozwala na przedstawienie na jednym arkuszu wszystkich kontynentów. Niestety, kontynenty w tej skali mają niewielką powierzchnię. Dlatego praca na tej mapie wymagać będzie od ciebie ogromnej prawym dalszym rogu arkusza znajduje się wypukła róża wiatrów oraz wypukły czarny trójkąt orientujący położenie mapę przeprowadzone zostały podstawowe linie siatki kartograficznej – Równik, Zwrotnik Raka, Zwrotnik Koziorożca, koła podbiegunowe oraz południki: 0° i 180°. Przy każdej linii siatki kartograficznej podano jej wartość w stopniach znaków charakterystycznych dla tej mapy objaśniono przy bliższym brzegu arkusza, pozostałe na arkuszu legendy dla tomu drugiego. Czytanie mapy Rozłóż arkusz legendy na uprzątniętym wcześniej biurku i przeczytaj oznaczenia poszczególnych znaków: równik, południk 0° i 180° – linia wypukłych dużych punktów umieszczona na szerokiej czarnej linii; zwrotniki i koła podbiegunowe – linia wypukłych małych punktów umieszczona na przerywanej czarnej linii; rzeki – wypukła, gładka linia ciągła umieszczona na linii ciągłej granatowej. Ujście dopływu do rzeki głównej zaznaczone jest trzymilimetrową przerwą linii wypukłej dopływu przed ujściem. Pozwala to, przy czytaniu „w górę rzeki” odróżnić dopływ od rzeki głównej; jeziora naturalne – wypukły półokrąg z podstawą zwróconą ku górze, umieszczony na granatowym półokręgu wypełnionym kolorem niebieskim; linia brzegowa – szorstka cienka linia umieszczona na cienkiej linii granatowej; morze – faktura linii poziomych na niebieskim tle. Faktura dotykowa jest nieznacznie odsunięta od linii brzegowej. Tworzy to wyczuwalny gładki obszar pozwalający czytać linię brzegową. Odłóż arkusz legendy i rozłóż mapę na uprzątniętym wcześniej biurku, tak by nic nie leżało pod nią i nie przeszkadzało ci w pracy. Sprawdź, czy w prawym dalszym rogu znajduje się wypukły czarny trójkąt. Jeśli tak, to mapa leży ręce od łokcia do nadgarstka na biurku. Palce delikatnie zegnij, tak by wszystkie opuszki dotykały płaszczyzny arkusza. Teraz obejrzyj powoli cały arkusz, który przed tobą leży. Poprowadź palce od dalszego brzegu arkusza do bliższego, by zorientować się w jego tytuł mapy w lewym dalszym, czyli górnym rogu arkusza. Zapoznaj się ze skalą mapy i zinterpretuj, co ona oznacza. W legendzie, umieszczonej w bliższej części arkusza, objaśnione są faktury i sygnatury charakterystyczne dla tej mapy. Zapoznaj się z nimi i oglądając całą mapę sprawdź, czy je rozpoznajesz. obszary nizinne – oznaczono fakturą gładką; obszary powyżej 200 m – oznaczono fakturą nieregularnie, gęsto rozrzuconych drobnych punktów wypukłych na żółtym tle; łańcuchy górskie – oznaczono linią wypukłych bardzo grubych czarnych punktów; lądolody – oznaczono fakturą bardzo drobnych rzadko rozrzuconych punktów na białym tle; najwyższe szczyty kontynentów – oznaczają trzy wypukłe czarne punkty na tle czerwonego trójkąta, skierowanego wierzchołkiem ku górze. Teraz przypomnij sobie podział kuli ziemskiej na kontynenty, co ułatwi ci oglądanie ukształtowania ich powierzchni. Przy północnej ramce mapy odszukaj linię wypukłych dużych punktów umieszczoną na szerokiej czarnej linii – południk 0°. Poprowadź palce po całej długości linii południka od północnej ramki mapy do południowej. Odszukaj i wskaż Równik, oznaczony podobnie jak południk 0°. Poprowadź rękę po całej jego długości. W środkowej części mapy znajdziesz punkt przecięcia obu tych linii. Linie te wyznaczają podział kuli ziemskiej na poszczególne dłoń na prawej dalszej części mapy. Jest to ćwiartka północno-wschodnia. Na jej obszarze położona jest znaczna część Europy i Azji oraz większa część dłoń na lewej dalszej części mapy. Jest to ćwiartka północno-zachodnia Ziemi. Na jej obszarze położona jest Ameryka Północna oraz niewielka część Ameryki dłoń na prawej bliższej części mapy. Jest to ćwiartka południowo-wschodnia. Na jej obszarze położona jest mniejsza część Afryki oraz dłoń na lewej bliższej części mapy. Jest to ćwiartka południowo-zachodnia Ziemi. Na jej obszarze znajduje się znaczna część Ameryki czytaj całą mapę, tak by zapoznać się z ukształtowaniem poszczególnych kontynentów. Zacznij od ćwiartki północno-wschodniej. Obejrzyj dokładnie obszar tej ćwiartki Ziemi, poruszając palcami ruchem poziomym. Czy zauważasz zróżnicowanie faktur oznaczające zmienność ukształtowania powierzchni? Czy odróżniasz znak pasm górskich, gładką fakturę nizin i szorstką, punktową fakturę wyżyn? Po linii południka 0° przejdź do linii koła polarnego północnego i przesuwaj palce po jego fragmencie od południka 0° ku wschodowi. Blisko południka 0° napotkasz linię wypukłych bardzo grubych punktów określającą położenie Gór Skandynawskich. Przesuwając palce dalej na wschód przez obszar nizin znajdziesz linię gór Ural. Góry te stanowią granicę między kontynentami Europy i Azji. Od południowej części gór Ural wróć na zachód. Trafisz na pasmo gór w kształcie łuku, są to Karpaty. Dalej znajdziesz obszar wyżyn, za nimi dwa pasma gór a między nimi znak szczytu. Tak zaznaczono na mapie świata góry Alpy. Leżący na zachód od południka 0° półwysep Pirenejski pokryty jest fakturą do gór Ural. Przy południowej części Uralu znajdziesz sygnaturę Morza Kaspijskiego, a kierując się na południowy wschód napotkasz łańcuchy gór: Hindukusz, Pamir, Himalaje, Góry Jabłonowe. W Himalajach znajdziesz najwyższy szczyt na Ziemi Mount Everest, inaczej zwany Czomolungma, o wysokości 8848 m Znaczną część kontynentu Azji, od koła podbiegunowego północnego aż do Zwrotnika Raka zajmują wyżyny. Niziny znajdziesz tylko w pobliżu wybrzeży i w północnej części do ramki północnej i linią południka 0° przesuwaj palce na południe. Przejdź koło podbiegunowe, przetnij Europę i znajdź przecięcie południka 0° ze Zwrotnikiem Raka. Ten punkt leży w Afryce. Przypomnij sobie położenie Afryki w stosunku do Równika. Wróć ku północnym brzegom Afryki i zbadaj łańcuch górski znajdujący się w północno-zachodniej części Afryki. Są to góry badając obszar Afryki ruchami wschód – zachód, przesuwaj palce w kierunku południowym, starając się nie wychodzić poza linię brzegową kontynentu. Zauważ rozległe wyżyny przecięte dolinami. Przekrocz linię Równika i przejdź do południowo-wschodniej ćwiartki kuli ziemskiej. Na południowym krańcu Afryki linia wypukłych bardzo grubych punktów wskazuje położenie Gór linii Gór Smoczych, od ich północnej strony, znajdziesz linię oznaczającą Zwrotnik Koziorożca. Znajdź tę linię i przesuwaj po niej palcami w kierunku wschodnim, czyli na prawo, przez Ocean Indyjski oznaczony fakturą linii poziomych, aż dojdziesz do kontynentu Australii. W linii Zwrotnika Koziorożca znajdź dwa obszary wyżyn. Przy wschodnim wybrzeżu tego kontynentu linia wypukłych bardzo grubych punktów wskazuje położenie Wielkich Gór byś teraz zmienił obszar poszukiwań i wrócił do północnej, czyli dalszej ramki mapy. Sprawdź prawą ręką położenie południka 0°. Na zachód od niego, czyli na półkuli zachodniej leżą dwa kontynenty: Ameryka Północna i Ameryka Południowa. Jest to ćwiartka północno-zachodnia i południowo-zachodnia Ziemi. Przeszukuj powoli tę część kuli ziemskiej, zaczynając od dalszej ćwiartki. Znajdź linie koła podbiegunowego północnego i przesuń palce wzdłuż tej linii w kierunku zachodnim, aż do zachodniej ramki mapy. Badając tę część kontynentu znajdziesz dużą wyspę pokrytą fakturą bardzo drobnych rzadko rozrzuconych punktów na białym tle. To lądolód wyspy Grenlandii. Przez wyspy i północne wybrzeże kontynentu dojdziesz do zachodniej części kontynentu. Zauważ tu pasmo gór rozciągających się równoleżnikowo – to góry Alaska z najwyższym szczytem kontynentu. Długie pasmo górskie o kierunku południkowym to część najdłuższego systemu górskiego na Ziemi. Tworzą go góry Kordyliery w Ameryce Północnej oraz Andy w Ameryce Południowej. Poprowadź palce po całej długości linii gór. Niestety, ze względu na skalę mapy, na Przesmyku Panamskim, czyli w miejscu łączącym Amerykę Północną i Południową, jest przerwa w linii oznaczającej te góry, więc mapa nie daje pełnego obrazu tego na kontynent Ameryki Północnej. Po obu stronach środkowej części Kordylierów zaobserwuj duży obszar wyżyn. Na wschód od niego rozpościerają się niziny. Na zachodnim wybrzeżu, czyli po lewej stronie konturu kontynentu, znajduje się krótki odcinek linii gór. Są to Góry Nadbrzeżne. Od nich poprowadź palce dokładnie na wschodnie wybrzeże kontynentu, przecinając linię Kordylierów. Niewielka linia gór na wschodzie to Przesmyk Panamski przesuń palce na obszar Ameryki Południowej. W paśmie Andów znajdź ich najwyższy szczyt. Na wschód od Andów znajdź obszar nizin –dorzeczy wielkich rzek tego kontynentu, a przy wybrzeżu wschodnim dwa obszary koniec zbadaj obszar przy ramce południowej. Faktura bardzo drobnych rzadko rozrzuconych punktów na białym tle oznacza lądolód kontynentu naszej mapie szorstką fakturą drobnych punktów i kolorem żółtym wyszczególniono obszary o charakterze wyżynnym, leżące powyżej 200 m Oglądając poszczególne kontynenty zauważ, że ta faktura, oznaczająca wyżyny, znajduje się zazwyczaj tam gdzie występują góry. Obejmuje także przeważającą część Afryki i Azji. Obszarów typowo nizinnych, oznaczonych gładką fakturą i zielonym kolorem, występuje na świecie mniej niż obszarów wyżynnych i górskich. Opis treści mapy Obszary położone poniżej 500 m zajmują prawie 53% powierzchni lądów. W skali świata nie ma jednolitego stanowiska dotyczącego wysokości, do której tereny są zaliczane do nizin. Na mapie ś5 jako niziny oznaczono tereny poniżej 200 m Do największych należą Nizina Wschodnioeuropejska w Europie, Zachodniosyberyjska i Chińska w Azji, zachodnia część Sahary w Afryce, rozciągający się południkowo pas nizin w Ameryce Północnej od Zatoki Meksykańskiej poprzez Równiny Centralne aż po Nizinę Hudsońską oraz Nizinę Amazonki i Nizinę La Platy w Ameryce Południowej, a także Wielki Basen Artezyjski w Australii. Pozostałe obszary powierzchni lądów zajmują tereny wyżynne i górskie. Poszczególne części świata są znacznie zróżnicowane pod względem wysokości bezwzględnych oraz układu wyżyn i łańcuchów górskich, ukształtowanych w długiej i zróżnicowanej przeszłości charakteryzuje się najmniejszą średnią wysokością bezwzględną wynoszącą 292 m Łańcuchy górskie naniesione na mapie ułożone są w różnych kierunkach. Południkowym układem wyróżniają się góry Ural stanowiące granicę z Azją. Bliskim równoleżnikowego kierunkiem przebiegu charakteryzują się najwyższe góry Europy – Alpy z najwyższym szczytem Mont Blanc (4807 m i których część należy do Polski, układają się w kształt podkowy. Kierunek z południowego zachodu na północny wschód mają Góry Skandynawskie, położone w Europie Północnej. Przeważający kierunek przebiegu łańcuchów górskich zbliżony do równoleżnikowego w istotny sposób wpływa na klimat znacznej części Europy, odgradzając ją zarówno od wpływów zimnych mas powietrza z północy, jak i suchych gorących mas powietrza ma znacznie większą od Europy średnią wysokość bezwzględną, która wynosi 987 m Azja charakteryzuje się wielkimi kontrastami wysokości. W tej części świata znajduje się najwyższy szczyt na Ziemi Mount Everest (Czomolungma), którego wysokość sięga 8848 m i najgłębsza depresja – Morze Martwe (421 m poniżej poziomu morza). Podobnie jak w Europie, przebieg pasm górskich jest bardzo urozmaicony. Z łańcuchów górskich zaznaczonych na mapie wielką barierę klimatyczną stanowią biegnące łukiem potężne Himalaje i Pamir oraz Hindukusz, Tien-Szan i Sajany. Dużą część Azji zajmują też wyżyny. Do największych należy Wyżyna Środkowosyberyjska oraz Tybet – najwyżej położona wyżyna świata (4000–5000 m – a także wyżyny Azji Mniejszej i wyżyna o średniej wysokości 657 m charakteryzuje się przewagą wyżyn, które zajmują prawie cały kontynent. Najwyższy szczyt Afryki, wulkaniczna góra Kilimandżaro (5895 m leży w obrębie Wyżyny Środkowoafrykańskiej. Zaznaczone na mapie pasma górskie to w północno-zachodniej części góry Atlas oraz na południowych krańcach Góry wysokość Australii jest niewiele większa od Europy i wynosi 330 m Najwyższym szczytem Australii jest Góra Kościuszki (2228 m niższa o ponad 350 m od najwyższego szczytu w Polsce (Rysy – 2499 m Największym łańcuchem górskim w Australii są ciągnące się wzdłuż jej wschodniego wybrzeża Wielkie Góry półkuli zachodniej leżą dwa kontynenty: Ameryka Północna (średnia wysokość – 781 m i Ameryka Południowa (średnia wysokość – 655 m Mają one wspólny ciąg łańcuchów górskich z licznymi wulkanami, biegnący wzdłuż zachodnich wybrzeży. W Ameryce Południowej są to Andy z najwyższym szczytem Aconcagua (6962 m W Ameryce Północnej są to Kordyliery, Góry Nadbrzeżne i góry Alaska z najwyższym szczytem Mac Kinley ( 6194 m W Ameryce Północnej układ południkowy zachowują również Appalachy położone na wschodnim wybrzeżu. Duży obszar w Ameryce Południowej zajmuje Wyżyna ma największe wysokości bezwzględne, średnia wysokość kontynentu wynosi aż 2030 m Najwyższym szczytem Antarktydy jest Góra Ellswortha (5140 m w Masywie zakończeniu czytania złóż mapę i uważnie włóż do teczki. Pliki do pobrania: Pliki audio: s05_A_Opis s05_B_Czytanie s05_C_Opis tresci
Na południu wyspy znajdują się pasma górskie Kerry, z najwyższym szczytem Irlandii Carrantuohill (irl. Corrán Tuathail – 1041 m n.p.m.). Na wschodnim wybrzeżu wyspy położone są góry Wicklow, będące przedłużeniem Gór Kambryjskich. Linia brzegowa Irlandii jest bardzo dobrze rozwinięta.
Plan trails Draw and check profile of your trails, check distance and denivelations. Conqer peaks Conquer peaks, mark peaks conquered on map, plan your next trips. Check your statistics Keep a diary with your mountains activities, analyze data and watch statistics. News New database Hi Recently, we had to change our database to a newer one. Therefore, it may happen that you get an error. Unfortunately, we are not able to check everything. In this case, make a print screen and send it to admin@ Thank you for understanding. New activity e-bike Due to the very intensive development of a new activity in the mountains in the form of the use of electric bikes, we have introduced a new e-bike activity on our website. If you are riding an electric bike in the mountains or outside the mountains. Save your routes with us and mark them with an e-bike activity.
Charakterystyczny krajobraz Bieszczadów to równoległe, długie, ciągnące się z północnego zachodu na południowy wschód pasma górskie, których wysokość stopniowo wzrasta z zachodu na wschód. Najwyższym szczytem Bieszczadów Zachodnich jest Tarnica (1346 m n.p.m.), najwybitniejszym – Wielka Rawka (523 m nad przeł. Beskid).
Miłośnik klasycznych gór lubi to prawie wszędzie na wzgórzach, głównie dlatego, że jest daleko od miasta, ale są góry, które są po prostu piękniejsze lub ciekawsze od pozostałych. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą. 5. Lofoty Najpiękniejszy obszar Norwegii Lofoty położone są na północy Norwegii. Składają się z około 80 wysp i są dosłownie magnesem dla fotografów i… Kontynuuj czytanie 7. Dolomity Najpiękniejszy obszar Włoch Dolomity to niesamowite pasmo górskie w północnych Włoszech. Nie znajdziecie tu ciągłego grzbietu, ale… Kontynuuj czytanie 8. Gran Sabana Najpiękniejsze góry stołowe na świecie Najpiękniejsze i najciekawsze góry stołowe na świecie znajdują się w regionie Gran Sabana na południu… Kontynuuj czytanie 9. Park Narodowy Lauca Najpiękniejszy wulkaniczny obszar Ameryki Południowej Północno-wschodni kraniec chilijskiego „makaronu” leży na płaskowyżu Altiplano, pełnym wielokolorowych… Kontynuuj czytanie 13. Cordillera Blanca Najpiękniejszy obszar Peru Najwyższe i najbardziej zlodowaciałe góry tropikalnego pasa świata – to przepiękne „Białe Góry” w północnym… Kontynuuj czytanie 14. Góry Vilcabamba Piękne góry wokół Machu Picchu | Wysokość: 6 238 m / 20 466 ft Góry Vilcabamba są zdominowane przez potężną 6000-osobową górę Salcantay. Znajdziesz takie piękne laguny i… Kontynuuj czytanie 15. Alpy Berneńskie Najbardziej malownicze góry w Europie | Wysokość: 4 274 m / 14 022 ft Alpy Berneńskie to bez wątpienia jedne z najpiękniejszych gór na świecie. Istnieją słynne góry, takie jak… Kontynuuj czytanie 17. Alpy Wallis Najbardziej górzysty region Szwajcarii | Wysokość: 4 634 m / 15 203 ft Alpy Walijskie mają najwyższą średnią wysokość w Europie. Najwyższym szczytem Alp Walijskich jest… Kontynuuj czytanie 18. Park Narodowy Mount Kenya Piękny krajobraz wokół najwyższych gór Kenii | Wysokość: 5 083 m / 16 677 ft Masyw Mount Kenya, który w całości znajduje się na terenie tytułowego parku narodowego, jest jednym z… Kontynuuj czytanie 19. Masyw Montblan Najpiękniejszy obszar Francji | Wysokość: 4 808 m / 15 774 ft Masyw Montblan to najwyższa część Alp, położona w trzech krajach: Francji, Włoszech i Szwajcarii. Jest… Kontynuuj czytanie 20. Julong Xueshan Snowy Mountains Jade Dragon Jadeitowy Smok Gór Śnieżnych – Julong Xueshan to piękne pasmo górskie w pobliżu słynnego miasta Lijiang.… Kontynuuj czytanie 21. Haramukh i okolice Obszar wysokich gór i pięknych jezior kaszmirskich Być może najpiękniejsza część indyjskiej części Kaszmiru znajduje się wokół świętej góry Haramukh (5142 m npm… Kontynuuj czytanie 22. Ałtaj Najwyższe góry Syberii O wielkości tego bardzo dużego pasma górskiego położonego w Azji Centralnej świadczy również fakt, że… Kontynuuj czytanie 23. Huangshan (黄山) Dwanaście wieków medytacji i miliony kroków do nieba | Wysokość: 1 442 m / 4 731 ft Zapierająca dech w piersiach sceneria kształtów, kolorów i form, to wszystko to Huángshān (黃山, Żółte Góry),… Kontynuuj czytanie 24. Ortles Piękne góry Alp Wschodnich | Wysokość: 3 905 m / 12 812 ft Ortles to drugie co do wysokości pasmo górskie w Alpach Wschodnich. Najwyższym szczytem jest Ortler (3905 m… Kontynuuj czytanie 26. Wielka Fatra Niekończące się łąki | Wysokość: 1 596 m / 5 236 ft Park Narodowy Veľká Fatra jest jedną z dominant Słowacji, którą przeplatają liczne szlaki turystyczne. Pasmo… Kontynuuj czytanie 27. Centralny Elborz Najpiękniejszy obszar Iranu Centralny Elborz to najwyższe pasmo górskie w całym Iranie, dzięki monumentalnemu wulkanowi Damavand. Ponadto… Kontynuuj czytanie 28. Alpy Ötztalskie Najpiękniejszy obszar Austrii Alpy Ötztalskie należą do najpiękniejszych gór w całej Austrii. Wynika to głównie z masywnego zlodowacenia … Kontynuuj czytanie 29. Wysokie Tatry Najmniejsze góry świata | Wysokość: 2 654 m / 8 707 ft Najwyższe słowackie góry – Tatry Wysokie to największa atrakcja turystyczna i wspinaczkowa w całym kraju. Ich… Kontynuuj czytanie 30. Atlas Wysoki Najwyższe góry Afryki Północnej Potężny Atlas Wysoki dzieli Maroko na dwie zupełnie różne części – Morze Śródziemne i Saharę. Znajdziesz… Kontynuuj czytanie.